Aflevering 2: Blik en de vuilnisbak

Video

Polyloog

Er staat een propvolle vuilnisbak op het plein. Het deksel ligt er half op, hij puilt uit. Een fietser fietst er voorbij en gooit er iets bij, een wandelaar doet hetzelfde, een hondje heft z'n poot op en plast ertegen. Telkens er iets bij wordt gegooid, laat de vuilnisbak een boer: 'Bwuurp.'
Op de rand van de vuilnisbak ligt Blik (een blikje cola). Na de veertiende maagoprisping van de vuilnisbak dreigt ze eruit te vallen. Ze probeert zich met alle macht vast te houden aan een zakje chips en een rotte bananenschil.

Blik: “Aaaaauw! Hou mij vast, banaan! Voelt gij niet dat ik aan 't vallen ben?”
Banaan: “Jawel! Ik doe wat ik... Pffff. Mijn krachten... Het Is hier zo glibberig. Zakje paprikachips, help mij. Ik heb geen kilocalorie energie meer in mijn lijf ... Ik ...”
Chips: “Mijn energie zit in de maag van Nigel, de zoon van de bakker. Sorry.”
Blik: “Banaan, gij zijt glaaaaaaaaaaaaaaaaaad. Ik ... aah help, ik vaaaaaaaaaaaaaaaaal.”
(Blik valt uit de vuilnisbak. Krabt aan haar hoofd.)
Blik: “Auwtch. Allee, het valt nog mee, eigenlijk. Vooral een deuk in mijn ego, precies. Maar serieus nu, wat zat ik eigenlijk in die vuilnisbak te doen? Gevangen tussen een rotte bananenschil en een zakje paprikachips. Een levende tussen de doden. Horror, de horror! Totaal beneden mijn niveau. Ons ma heeft altijd gezegd: 'Blikje, gij zijt er eentje voor de pmd!' En ik moet zeggen: ons ma heeft er nog niet dikwijls naast gezeten. Waarom settelen voor restafval als ik bij de pmd mijn gelijken kan ontmoeten? Ik moet hier zo snel mogelijk weg zien te geraken. Kop omhoog, blik op de toekomst!”